Een stukje uit het verleden van emiel Lansue.
Emiel (of Camiel) Lansue (geb. 22-08-1885) woonde even voorbij de Oude Stoof, in de bocht schuin tegenover de boerderij van Fons Warrens. Om onduidelijke redenen was je als kind een beetje bang voor de man. Alleen al voorbij fietsen werd als een hachelijk avontuur ervaren, liefst zo snel mogelijk, maar er gebeurde eigenlijk nooit iets. De man scharrelde wat in z’n groentetuin of was bezig met hout hakken. Waarschijnlijk kwam het ongemakkelijke gevoel voort uit het enigszins merkwaardige leven van dhr. Lansue
Speurwerk levert een paar opvallende feiten op:
In de Nieuwe Zeeuwse Courant van 20 oktober 1925 lezen we over de vermeende oplichtingspraktijken van dhr. Lansue. De benadeelde, ene heer Koole zou zijn opgelicht doordat er valsheid in geschrifte zou hebben plaatsgevonden. Dhr. Lansue zou niet alleen een valse naam hebben opgegeven, maar ook valse handtekeningen hebben gezet onder een bietencontract en onder een kwitantie van fl. 50,--.
Bij de rechtszitting komt er zelfs een getuige-deskundige aan te pas die het handschrift van dhr. Lansue vergelijkt met de valse handtekeningen. Volgens deze deskundige staat onomstotelijk vast dat het om één en dezelfde persoon gaat.
Er wordt ook nog een andere getuige bij gehaald die zegt dat hij Lansue weldegelijk met dhr. Koole heeft zien staan praten op de markt in Axel en in Hulst.
Lansue ontkent in alle toonaarden maar daar hecht de officier van justitie weinig waarde aan omdat beklaagde toch nooit iets bekent. (?) Een vreemd argument van de officier, waar de verdediging blijkbaar niet voor onder wil doen en een al even vreemde redenering erop nahoudt, nl dat beklaagde geen enkele reden had om het ten laste gelegde te plegen omdat Lansue en Koole elkaar toch niet kenden (?)
Hoewel de verdediging niet twijfelt aan de betrouwbaarheid van de getuige wordt wel aangevoerd dat deze getuige al iemand op leeftijd is, niet best ziet en zich dus vergist kan hebben.
Het helpt allemaal niet. De officier eist 6 maanden gevangenisstraf.
Een week later op 23 oktober 1925 wordt hij inderdaad tot 6 maanden cel veroordeeld en komt hij op 7 november 1925 in de gevangenis van Breda terecht waar hij echter al na 5 weken weer wordt ontslagen omdat hij blijkbaar al sinds juni van dat jaar in voorarrest had gezeten en omdat ‘’zijn gedrag in het gesticht goed was’’.
Lansue was een veelzijdig man. In de Ter Neuzensche courant van 7 december 1928 biedt hij ‘’dienstboden voor de burgerstand’’ aan. De courant vermeldt niet om welke diensten het gaat en of dit een succesvolle onderneming was. De oudste inwoner van Hengstdijk, Marie van de Lavoir geeft opheldering in deze: haar zus is door bemiddeling van dhr. Lansue tewerk gesteld in Rotterdam.
Blijkbaar kwam Lansue ook wel eens in een serieuze conflictsituatie terecht, want in dezelfde Ter Neuzensche Courant van 25 februari 1931 lezen we dat een zekere 21-jarige J v O ervan wordt beschuldigd op 20 januari 1931 Emile Lansue met een riek te hebben gestoken en geslagen. Hoewel de eis 25 gulden boete of 25 dagen hechtenis is, wordt v O vrijgesproken, waarschijnlijk door gebrek aan bewijs.
Emile Lansue bleef ongehuwd en overleed op 29 november 1965 in Hulst op 80-jarige leeftijd".
Rood omcirkeld het huis van Lansue omstreeks 1925.
Rechts de boerderij van Fons Warrens en Thiele Kuypers.
Naar alle waarschijnlijkheid is het huis kort na zijn overlijden gesloopt.
maart 2025
Met dank aan marie van de Lavoir en Jurgen Krieckaert